Jan Wiktor Sienkiewicz, urodzony 21 lipca 1960 roku w Przerośli, jest wybitnym polskim historykiem sztuki, który osiągnął rangę profesora zwyczajnego oraz doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych. Jego działalność naukowa obejmuje szeroki zakres tematyczny, w tym historię sztuki, architekturę i urbanistykę oraz nauki o sztukach pięknych. Szczególną uwagę poświęca polskiej sztuce emigracyjnej XX wieku, co stanowi przedmiot jego specjalizacji.
Sienkiewicz jest pionierem w zakresie badań nad polską sztuką na emigracji, co zaowocowało powołaniem do życia unikatowego w skali światowej Zakładu Historii Sztuki i Kultury Polskiej na Emigracji na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, którego jest kierownikiem. Jego zaangażowanie w rozwój tej dziedziny znajduje również odzwierciedlenie w pracy na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie w Londynie, gdzie również pełni funkcję profesora.
Edukację wyższą rozpoczął na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w latach 1981–1987 studiował prawo oraz historię sztuki. Tam też, w 1987 roku, uzyskał tytuł magistra historii sztuki. Pięć lat później obronił pracę doktorską poświęconą Marianowi Bohuszowi-Szyszko, a w 1998 roku zdobył stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy dotyczącej Attilio Alfieriego i malarstwa włoskiego XX wieku.
Sienkiewicz przez wiele lat związany był z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie pełnił różnorodne funkcje, począwszy od asystenta w Katedrze Historii Sztuki Kościelnej, przez rzecznika prasowego uczelni, aż po kierownika Katedry Kultury Artystycznej w Instytucie Historii Sztuki. Jego kariera akademicka obejmowała także stanowisko kuratora w Muzeum Uniwersyteckim KUL oraz adiunkta w Katedrze Historii Sztuki Nowoczesnej.
Poza pracą na KUL Sienkiewicz angażował się w działalność kuratorską, m.in. w Agencji Fotograficznej Terra oraz Akademickim Studium Filmowym. Jego kompetencje i doświadczenie zostały docenione przez Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie, gdzie od 2000 roku pełni funkcję profesora. W latach 2006–2007 był związany z Katedrą Antropologii Kulturowej na Wydziale Teologicznym UKSW, a także kierował Katedrą Dialogu Kultury Artystycznej i Teologii w Instytucie Wiedzy o Kulturze UKSW.
W kolejnych latach jego kariera naukowa rozwijała się na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, gdzie od 2009 roku zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Historii Sztuki i Kultury. W 2010 roku objął kierownictwo Zakładu Historii Sztuki i Kultury Polskiej na Emigracji, co stanowiło potwierdzenie jego głębokiego zainteresowania polską sztuką poza granicami kraju. W uznaniu jego osiągnięć naukowych, w 2014 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, a od 2016 roku pełni funkcję profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.